W podstawie wymiaru świadczenia chorobowego pracodawca uwzględni: 1. wynagrodzenie określone w stawce godzinowej po uzupełnieniu w wysokości 1957,06 zł. 13,50 zł x 168 godzin = 2268 zł. 2268 zł – (2268 zł x 13,71%) = 1957,06 zł. 2. premię w wysokości 577,31 zł. 669,03 zł – (669,03 zł x 13,71%) = 577,31 zł. Pracując bowiem np. na ¾ etatu można osiągać wyższe zarobki niż pracując na całym etacie. Podstawa prawna: art. 15 i 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Czy zatrudnienie na 3/4 etatu wpływa na wysokość emerytury? Czy znacznie ją obniża? Jak to ma się do płaconych Jak wyliczyć składki na ubezpieczenie społeczne dla płacy minimalnej na umowę o pracę? Od wynagrodzenia brutto – 2250 zł odlicza się składki na ubezpieczenia społeczne: Składka emerytalna: 2250 zł x 9,76 proc. = 219,60 zł; Składka rentowa: 2250 zł x 1,5 proc. = 33,75 zł; Świadczenie chorobowe: 2250 x 2,45 proc. = 55,13 zł Jak już było wspomniane wcześniej, odprawę emerytalną dostanie każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę, który nabył prawo do emerytury. Ważne, żebyś wiedział również, że odprawa emerytalna przysługuje Ci bez względu na rodzaj umowy (na czas określony/nieokreślony) oraz rodzaj etatu (praca na pół etatu, cały itd.). Przykład: Pracownik zatrudniony na pół etatu ma rocznie 8 godzin zwolnienia (16 godzin x ½). Pracownik zatrudniony w 1/4 etatu ma prawo do 4 godzin zwolnienia: 16 x 1/4 = 4. Taki sam wymiar godzin zwolnienia przysługuje osobie zatrudnionej na 1/5 etatu: 16 x 1/5 = 3,2 , co zaokrąglamy w górę do pełnych 4 godzin. Sprawdź w LEX: Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. W jaki sposób należy wyrównać do minimalnej pensji podstawę zasiłku chorobowego? W 2019 r. pracownik otrzymywał zasiłek ustalony od podstawy minimalnego wynagrodzenia. W 2020 r. podstawa świadczeń chorobowych jest kontynuowana, bo nie wystąpiła 3-miesięczna przerwa między poprzednim i aktualnym zwolnieniem lekarskim. PYTANIE: W jaki sposób należy wyrównać do minimalnej pensji podstawę zasiłku chorobowego? W 2019 r. pracownik otrzymywał zasiłek ustalony od podstawy minimalnego wynagrodzenia. W 2020 r. podstawa świadczeń chorobowych jest kontynuowana, bo nie wystąpiła 3-miesięczna przerwa między poprzednim i aktualnym zwolnieniem lekarskim. ODPOWIEDŹ: Od 1 stycznia 2020 r. podstawa wymiaru świadczeń chorobowych dla pracowników zatrudnionych na pełny etat nie może być niższa od 2243,54 zł, czyli od kwoty minimalnego wynagrodzenia pomniejszonego o 13,71% (2600 zł - 13,71%). Polecamy: Seria poradników z prawa pracy UZASADNIENIE: Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik nie jest zatrudniony przez okres 12 miesięcy, wówczas podstawę wymiaru stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Za wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, finansowanych ze środków pracownika, tj. 13,71%. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie uzyskane przez pracownika u pracodawcy, u którego powstało prawo do zasiłku. W przypadku gdy pracownik jest zatrudniony bez przerwy u tego samego pracodawcy na podstawie kolejno po sobie następujących umów o pracę, wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów sumuje się. Przerwy przypadającej na dzień ustawowo wolny od pracy nie traktuje się jako przerwy w ubezpieczeniu. Kiedy nie przelicza się na nowo podstawy wymiaru Jeżeli między okresami pobierania świadczeń chorobowych zarówno tego samego rodzaju, jak i innego nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego pozostaje bez zmian i nie należy jej ustalać na nowo (patrz: PRZYKŁAD 1). PRZYKŁAD 1 Pracownik pobierał zasiłek chorobowy od 12 września do 15 października 2019 r. Podstawę wymiaru zasiłku stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone podwładnemu za okres od września 2018 r. do sierpnia 2019 r. W okresie od 5 do 10 stycznia 2020 r. pracownik nabył prawo do zasiłku opiekuńczego. Ponieważ przerwa między okresami pobierania zasiłków trwała krócej niż 3 miesiące kalendarzowe (trwała 2 miesiące, tj. listopad i grudzień 2019 r.), podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi wynagrodzenie za ten sam okres, który uwzględniono przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Dopiero gdy przerwa pomiędzy okresami pobierania świadczeń chorobowych wyniesie co najmniej 3 miesiące kalendarzowe, podstawę wymiaru zasiłku przysługującego po przerwie należy ustalić na nowo (patrz: PRZYKŁAD 2). PRZYKŁAD 2 Od 10 sierpnia 2018 r. do 8 sierpnia 2019 r. pracownica przebywała na zasiłku macierzyńskim płatnym w okresie urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego. Podstawę wymiaru zasiłku stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownicy za okres od sierpnia 2017 r. do lipca 2018 r. Pracownica przedłożyła zwolnienie lekarskie od 14 do 30 stycznia 2020 r. i nabyła prawo do wynagrodzenia chorobowego. Ponieważ przerwa między okresem pobierania zasiłku macierzyńskiego i wynagrodzenia za czas choroby wyniosła co najmniej 3 miesiące kalendarzowe (tj. wrzesień, październik, listopad i grudzień 2019 r.), podstawę wymiaru zasiłku należy ustalić z nowego okresu, tj. za okres od stycznia do grudnia 2019 r. Gwarantowane minimalne wynagrodzenie Podstawa wymiaru zasiłku wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty wynagrodzenia minimalnego pracowników, po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą 13,71%. Od 1 stycznia 2020 r. minimalne wynagrodzenie wynosi 2600 zł, a po pomniejszeniu go o 13,71% wynosi 2243,54 zł. W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy kwoty te ulegają odpowiednio zmniejszeniu, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy (patrz: TABELA). TABELA. Minimalne podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w zależności od wymiaru zatrudnienia Wymiar czasu pracy Podstawa wymiaru zasiłku 1 etat 2 243,54 zł (2 600 zł - 13,71%) 3/4 etatu 1 682,65 zł (1 950 zł - 13,71%) 1/2 etatu 1 121,77 zł (1 300 zł - 13,71%) 1/4 etatu 560,88 zł (650 zł - 13,71%) Jeśli faktyczna podstawa wymiaru zasiłku, ustalona w oparciu o wypłacone pracownikowi wynagrodzenie, jest niższa od odpowiedniej dla wymiaru czasu pracy pracownika najniższej podstawy wymiaru zasiłku, to podstawę wymiaru zasiłku należy podwyższyć do tej gwarantowanej wysokości (patrz: PRZYKŁAD 3). PRZYKŁAD 3 Pracownica zatrudniona od 1 czerwca 2019 r. na pełen etat, od 20 do 31 stycznia 2020 r. przedłożyła zwolnienie lekarskie w związku z opieką nad chorym 3-letnim dzieckiem. Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone jej za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia, tj. od czerwca do grudnia 2019 r. Ustalona podstawa wymiaru zasiłku opiekuńczego po pomniejszeniu o 13,71% wynosi 2157,25 zł. W związku z tym, że jest ona niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po pomniejszeniu o 13,71%, wynoszącej 2243,54 zł (2600 zł - 2600 zł × 13,71%), podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego należy podwyższyć do kwoty minimalnej podstawy wymiaru wynoszącej w 2020 r. 2243,54 zł. Jeżeli pracownik jest niezdolny do pracy na przełomie roku kalendarzowego, to płatnik świadczenia jest zobowiązany do ustalenia, czy od 1 stycznia należało podwyższyć faktyczną podstawę wymiaru świadczenia do kwoty minimalnej obowiązującej w nowym roku (patrz: PRZYKŁAD 4). PRZYKŁAD 4 Pracownica jest uprawniona do zasiłku macierzyńskiego w okresie udzielonego urlopu macierzyńskiego od 19 października 2019 r. do 6 marca 2020 r. Zatrudniona jest na cały etat z wynagrodzeniem minimalnym. Podstawa wymiaru zasiłku od października 2018 r. do września 2019 r. wynosi 1747,37 zł. W związku z tym, że podstawa wymiaru zasiłku jest niższa od minimalnego wynagrodzenia obwiązującego w 2019 r., podstawę wymiaru zasiłku od 19 października do 31 grudnia 2019 r. stanowiła kwota 1941,52 zł (2250zł - 13,71%). Natomiast wraz ze wzrostem minimalnego wynagrodzenia w 2020 r. podstawa wymiaru zasiłku od 1 stycznia 2020 r. uległa kolejnemu podwyższeniu do kwoty 2243,54 zł (2600zł - 13,71%). Dodatek stażowy a minimalna podstawa zasiłku Jeżeli pracownik zachowuje prawo do składników wynagrodzenia za okres pobierania zasiłków, to podstawa wymiaru zasiłku z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (patrz: PRZYKŁAD 5). PRZYKŁAD 5 Pracownik stał się niezdolny do pracy 31 stycznia 2020 r. Wynagrodzenie pracownika składa się ze stałego miesięcznego wynagrodzenia oraz dodatku stażowego, który jest wypłacany w pełnej miesięcznej wysokości także za okresy choroby pracownika. Ustalona podstawa wymiaru zasiłku chorobowego od stycznia do grudnia 2019 r. wyniosła 1930 zł. Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi w kwocie 460 zł miesięcznie, a po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą 13,71% - 396,93 zł. W związku z tym, że ustalona podstawa wymiaru zasiłku chorobowego łącznie z kwotą dodatku stażowego przewyższa kwotę minimalnej podstawy wymiaru zasiłku wynoszącą 2243,54 zł (1930 zł + 396,93 zł = 2326,93 zł), zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi od ustalonej podstawy wymiaru, wynoszącej 1930 zł. Podstawa prawna art. 3 ust. 3, art. 36, art. 41, art. 43, art. 45, art. 47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z 2019 r. poz. 645; z 2019 r. poz. 1590) rozporządzenie Rady Ministrów z 10 września 2019 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. ( z 2019 r. poz. 1778) ©℗ BARBARA PORADA specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych 3 marca nastąpiła zmiana etatu z 1/2 na cały, a od 7 marca pracownik poszedł na pięciodniowe zwolnienie chorobowe. Jaką przyjąć podstawę do wynagrodzenia chorobowego? – pyta czytelniczka. Jako podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego należnego za marzec trzeba tu przyjąć wynagrodzenie obliczone dla nowego wymiaru czasu pracy, tzn. takie, jakie pracownik by osiągnął, gdyby pracował cały miesiąc, oczywiście po odliczeniu części 13,71 proc. stanowiącej składki społeczne pokrywane przez ubezpieczonego. Nie zawsze z 12 miesięcy Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego (dalej podstawa wymiaru) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak w razie modyfikacji umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy (zarówno obniżenie jak i podwyższenie), podstawą tą jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru etatu, jeśli ta zmiana nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy albo w tych 12 miesiącach poprzedzających. Tak stanowi art. 40 ustawy z 25 czerwca 1991 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa). Przeliczenie podstawy wymiaru według zmienionego wymiaru czasu pracy stosujemy nawet wówczas, gdy między okresami pobierania świadczeń – tego samego lub innego rodzaju – nie było przerwy lub była ona krótsza niż trzy miesiące. Generalnie, jeśli tak jest, podstawy wymiaru zasiłków się nie ustala na nowo, ale zmiana wymiaru czasu jest tu wyjątkiem od zasady zawartej w art. 43 ustawy zasiłkowej. W jednej sytuacji podstawy wymiaru nie przeliczamy, mimo zmiany wymiaru czasu pracy. Mianowicie wtedy, gdy zaświadczenie lekarskie pracownika obejmuje okres przed tą zmianą i po zmianie etatu. Innymi słowy zmiana etatu następuje już po miesiącu, w którym rozpoczęła się choroba. Za cały okres choroby pracownikowi przysługuje wówczas zasiłek, którego podstawę wymiaru stanowi średnie wynagrodzenie za okres przed zmianą wymiaru czasu pracy. Kiedy przeliczyć Kiedy podstawa wymiaru wymaga przeliczenia z powodu zmiany wymiaru czasu pracy? W dwóch sytuacjach. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ przypadek 1. Jeżeli redukcja/podwyższenie etatu zostało wprowadzone w ciągu miesiąca, a niezdolność do pracy powstała w miesiącu następnym, wówczas podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym niezdolność do pracy się zaczęła, czyli za pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia, następujący po zmianie etatu, po odpowiednim uzupełnieniu. przypadek 2. Gdy zmiana etatu i choroba wystąpiły w jednym miesiącu, wtedy podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Drugi przypadek odpowiada sytuacji, o którą pyta czytelnik. Zmiana etatu u pracownika miała bowiem miejsce w marcu i po dacie zmiany warunków pracy pracownik zachorował. Na dwa sposoby Nie wiemy tylko, jakie wynagrodzenie pracownik uzyskuje: stałe miesięczne czy zmienne. Od tego zależy sposób ustalenia i uzupełnienia wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu stałym składniki miesięczne obowiązujące w wysokości po przejściu na cały etat stanowią podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Przykładowo, jeśli w ślad za zwiększeniem wymiaru czasu pracy poszła podwyżka wynagrodzenia z 1200 zł do 2000 zł, to podstawą wymiaru będzie nowa kwota 2000 zł, po odjęciu 13,71 proc. wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu miesięcznym zmiennym zapominamy o wynagrodzeniu sprzed zmiany etatu, ustalając podstawę wynagrodzenia chorobowego. Nasz pracownik zachorował 7 marca, a od 3 marca pracuje w pełnym wymiarze godzin. W nowym wymiarze czasu pracy pracownik przepracuje 21 dni, za które uzyska wynagrodzenie, załóżmy 1655,30 zł, już po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne. W marcu obowiązują 23 dni robocze (przy rozkładzie czasu pracy od poniedziałku do piątku po osiem godzin, z wolną sobotą). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za marzec w wysokości 1812,95 zł ([1655,30 zł : 21 dni przepracowanych] x 23 dni robocze). Czytaj więcej w serwisie o: Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe pracownika Czas pracy » Systemy czasu pracy Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Matematycznie nie stanowi to większego problemu, ustala się tzw. podstawę, następnie ustala wysokość wynagrodzenia chorobowego za jeden dzień zwolnienia lekarskiego, mnoży przez liczbę dni, za które to wynagrodzenie chorobowe przysługuje, a następnie mnoży przez 80% (chyba, że wynagrodzenie chorobowe należy się w związku z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy albo w okresie zwolnienia lekarskiego w ciąży – pisaliśmy ile dostanę na zwolnieniu lekarskim w ciąży).W tym artykule pokażemy, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe – pojawią się przykłady i szczegółowe omówienie. Nie zawsze bowiem jest tak, że wynagrodzenie chorobowe należy się już od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego. Czasem, aby dostać wynagrodzenie chorobowe, pracownik musi poczekać – nawet 30 uwaga od razu – wynagrodzenie chorobowe jest świadczeniem pracowniczym, nie należy się ono zatem zleceniobiorcom. Jeśli zleceniobiorca podlega dobrowolnej składce chorobowej i idzie na zwolnienie lekarskie (pisaliśmy Skrócenie zwolnienia lekarskiego), to jeśli nie obowiązuje go tzw. okres wyczekiwania (o którym za chwilę), to ma prawo do zasiłku chorobowego, a nie wynagrodzenia chorobowego (pisaliśmy ile się należy za dzień chorobowego).jak obliczyć wynagrodzenie choroboweNie ma natomiast znaczenia wymiar etatu zatrudnienia pracownika – wynagrodzenie chorobowe liczy się na tych samych zasadach dla pracowników pełno i na niepełnych etatach nie są tu poszkodowania (może jedynie w zakresie kwoty – pracując na niepełnym etacie zarabiają odpowiednio mniej, a więc i niższa będzie ich dniówka wynagrodzenia chorobowego. Pisaliśmy co traci pracownik na pół etatu)Zanim przejdziemy do szczegółowego omówienia zasad naliczania i wypłacania wynagrodzenia chorobowego, zaczniemy od przykładu – dla niecierpliwych. Pokażmy, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe na konkretnym wyliczenia wynagrodzenia chorobowegoZałóżmy, że pracownik w wieku ponad 26 lat został zatrudniony w dniu 1 lutego, z wynagrodzeniem w kwocie 3600 zł brutto. Pracuje na pełnym etacie. W tym roku jeszcze nie chorował. Po raz pierwszy poszedł na zwolnienie lekarskie 9 września i chorował do końca miesiąca. Nie było to zwolnienie lekarskie spowodowane wypadkiem w drodze do pracy czy z pracy ani nie przypadało w okresie niedawno również: Zwolnienie lekarskie a dni wolne w grafikuZa czas zwolnienia lekarskiego należy mu się wynagrodzenie chorobowe. Podstawa do tego wynagrodzenia chorobowego – to średnia z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia zwolnienia, a jeśli pracownik pracuje krócej, to średnia z pełnych miesięcy (od tego są pewne wyjątki, powiemy o nich za chwilę).No więc u nas podstawa wynagrodzenia chorobowego wyniesie 3600 zł, a pomniejszona o 13,71% (stała wartość, to jest suma składek ZUS społecznych, finansowanych z wynagrodzenia pracownika) wyniesie 3600 zł – 13,71% z 3600 zł = 3106,44 złI teraz jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Bardzo prosto. Otrzymaną podstawę wynagrodzenia chorobowego dzielimy przez 30. Zawsze przez 30, bez względu na to, ile miesiąc ma dni. Mamy więc:3106,44 / 30 = 103,55 zł i od tego liczymy jeszcze 80%, a więc dniówka wynagrodzenia chorobowego wyniesie 82,84 zł brutto. No i teraz jako obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Przemnożyć wartość dniówki wynagrodzenia chorobowego przez liczbę dni, za które to wynagrodzenie chorobowe się należy. Otrzymujemy zatem:jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe82,84 zł * 22 (dni choroby we wrześniu) = 1822,44 złTeraz już wiesz, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe w kwocie brutto. A ponieważ za okres od 1 do 8 września pracownik normalnie pracował, za ten czas należy mu się wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca. Pisaliśmy o nim szczegółowo tutaj: jak wyliczyć wynagrodzenie za część miesiąca, a teraz policzmy tylko:3600 zł – 3600 zł / 30 * 22 (dni choroby) = 960 złZa wrzesień pracownik otrzyma zatem 960 zł tytułem wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca, a za okres zwolnienia lekarskiego wynagrodzenie chorobowe w kwocie 1822,44 zł. Podane kwoty są kwotami brutto. Teraz należy policzyć od nich kwotę wynagrodzenia netto. Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe od brutto do netto pisaliśmy wynagrodzenia chorobowe i zasiłki na liście płac, teraz pokażmy, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe do kwoty netto w naszym chorobowe – lista płacPokażemy teraz, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe od kwoty brutto do netto. Oczywiście, mamy tu przypadek, gdzie wynagrodzenie chorobowe należy się jedynie za część miesiąca, a nie za cały miesiąc, a więc lista płac wygląda nieco inaczej – od wynagrodzenia chorobowego nie nalicza się składek społecznych, a jedynie składkę na naszej liście płac podstawą do składek społecznych będzie jedynie wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca, a wynagrodzenie chorobowe zostanie doliczone do podstawy składki do składek społecznych: 960 złUbezpieczenie emerytalne: 9,76% z 960 zł = 93,70 złUbezpieczenie rentowe: 1,5% z 960 zł = 14,40 złUbezpieczenie chorobowe: 2,45% z 960 zł = 23,52 złŁącznie ZUS pracownika: 93,70 + 14,40 + 23,52 = 131,62Podstawa składki zdrowotnej: 960 – 131,62 + 1822,44 zł = 2650,82 złKoszt uzyskania przychodu (zakładamy podstawowy): 250 złPodstawa podatku: 2650,82 – 250 zł = po zaokrągleniu 2401 złZaliczka na podatek: 17% z 2401 – 43,76 zł = 364,41 złUbezpieczenie zdrowotne: 9% z 2650,82 = 238,57 złUbezpieczenie zdrowotne odliczalne: 7,75% z 2650,82 = 205,44 złPodatek do skarbowego: 364,41 – 205,44 = po zaokrągleniu 159 złNetto do wypłaty: 960 + 1822,44 – 131,62 – 238,57 – 159 = 2253,25 złTyle dostanie pracownik na rękę. Gdyby nie chorował, otrzymałby netto liczone od kwoty brutto 3600 w wysokości 2625,86 złjak obliczyć wynagrodzenie choroboweTeraz druga rzecz – jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe netto dla pracownika do 26 roku życia i korzystającego ze zwolnienia podatkowego Zerowy PIT dla młodych? Dokładnie tak samo, tyle, że na powyższej liście pozycje związane z podatkiem są zerowe (tu więcej o wynagrodzeniach chorobowych i zasiłkach na liście płac – Lista płac z zasiłkiem chorobowym i zerowym PIT dla młodych). Wygląda to następująco:Podstawa do składek społecznych: 960 złUbezpieczenie emerytalne: 9,76% z 960 zł = 93,70 złUbezpieczenie rentowe: 1,5% z 960 zł = 14,40 złUbezpieczenie chorobowe: 2,45% z 960 zł = 23,52 złŁącznie ZUS pracownika: 93,70 + 14,40 + 23,52 = 131,62Podstawa składki zdrowotnej: 960 – 131,62 + 1822,44 zł = 2650,82 złKoszt uzyskania przychodu (zakładamy podstawowy): 0Podstawa podatku: 2650,82 – 250 zł = po zaokrągleniu 0Zaliczka na podatek: 0Ubezpieczenie zdrowotne: 9% z 2650,82 = 238,57 złUbezpieczenie zdrowotne odliczalne: 0 złPodatek do skarbowego: 0 złNetto do wypłaty: 960 + 1822,44 – 131,62 – 238,57 = 2412,25 złDobrze. Wiesz już mniej więcej jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe. Czas teraz na trochę zagadnień teoretycznych. W praktyce, zanim zadamy pytanie, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe, należy najpierw zadać pytanie, czy za czas zwolnienia lekarskiego w ogóle pracownikowi należy się wynagrodzenie chorobowe albo zasiłek chorobowy (bo być może pracownik jest w okresie wyczekiwania), a potem czy naliczać wynagrodzenie chorobowe, czy właśnie zasiłek chorobowy, bo pracownik już „wpadł” w wynagrodzenia chorobowego – okres podlega obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu. Stąd też na mocy art. 4 ustawy zasiłkowej – ustawy z dnia z dnia r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego czy zasiłku po 30 dniach nieprzerwanego ubezpieczenia do zasady zatem – jeśli zatrudniamy pracownika i rozchoruje się on już w pierwszym miesiącu zatrudnienia (tu o tym: L4 w pierwszym miesiącu pracy), to nie zawsze musimy zastanawiać się, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe – być może ono w ogóle się pracownikowi nie należy, bo nie minęły jeszcze 30 dni od dnia objęcia pracownika ubezpieczeniem chorobowym (od zatrudnienia go).jak obliczyć wynagrodzenie choroboweOd tego okresu wyczekiwania są pewne wyjątki – od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego należy się wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek, jeśli pracownik został zatrudniony w ciągu 30 dni od dnia rozwiązania poprzedniej umowy o pracę, jeśli ma za sobą co najmniej 10 lat stażu pracy na etacie, czy też jeśli ukończył studia w ciągu 90 dni poprzedzających tu jedna uwaga, ważna z punktu widzenia tego, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe. Może się okazać, że np. pracownik ukończył studia w czerwcu, podjął pierwszą pracę w życiu w listopadzie (tu więcej o pierwszym zatrudnieniu w życiu: urlop wypoczynkowy w pierwszej pracy) i przepracował np. tylko 10 dni, a następnie rozwiązał umowę o pracę za porozumieniem stron. Następnie od 1 grudnia zatrudnił się w kolejnej tej kolejnej firmie on nie ma okresu wyczekiwania 30 dni – do tych 30 dni należy mu zaliczyć 10 dni z poprzedniego zakładu pracy. A więc gdyby rozchorował się jeszcze w grudniu, to już niekoniecznie będzie go ten okres wyczekiwania chorobowe czy zasiłek chorobowy?To kolejna rzecz, którą musimy ustalić, zastanawiając się, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe. A tę kwestię reguluje art. 92 kodeksu pracy. Stosownie do powołanego przepisu:Art. 92. § 1. Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu;2) wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia;3) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% więc co do zasady wynagrodzenie chorobowe należy się za pierwsze 33 (albo 14) dni zwolnienia lekarskiego w ciągu roku. To oczywiście nie musi być ciągłość – może być tak, że w styczniu pracownik w wieku do 50 lat będzie na zwolnieniu lekarskim 10 dni, w lutym 12 dni, w marcu 20 dni i wówczas za całe zwolnienie lekarskie w styczniu należy mu się wynagrodzenie chorobowe, w lutym również wynagrodzenie chorobowe, a w marcu za pierwsze 11 dni zwolnienia wynagrodzenie chorobowe, a za pozostałe 9 już zasiłek chorobowy, bo pracownik wyczerpał już 33 dni z wynagrodzeniem chorobowym w tym roku i „wpadł” w zasiłek na dzień 31 grudnia pracownik jest na zwolnieniu lekarskim z prawem do wynagrodzenia chorobowego, to od 1 stycznia kolejnego roku liczymy od nowa te 33 (14) dni wynagrodzenia chorobowego. Jeśli natomiast on na przełomie roku jest na zwolnieniu lekarskim i na dzień 31 grudnia ma już prawo do zasiłku chorobowego, to od 1 stycznia kontynuuje zasiłek chorobowy, a dopiero przerwa w zwolnieniu lekarskim spowoduje, że kolejne zwolnienie będzie już z prawem do wynagrodzenia obliczyć wynagrodzenie chorobowe? OmówienieZgodnie z art. 92 §2 kodeksu pracy Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od obliczyć wynagrodzenie choroboweZ kolei zasady naliczania zasiłku chorobowego reguluje wspomniana już ustawa zasiłkowa. Przede wszystkim zgodnie z art. 11 ust. 4 wynagrodzenie chorobowe należy się za każdy dzień zwolnienia lekarskiego, w tym za dni wolne, jeśli zwolnienie lekarskie je obejmuje (pisaliśmy zwolnienie lekarskie w weekend).Druga rzecz – jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Najpierw ustalić podstawę. Podstawę wynagrodzenia chorobowego ustala się zgodnie z art. 36 i następnymi ustawy zasiłkowej. Stosownie do powołanego przepisu podstawą wynagrodzenia chorobowego jest średnie wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym pracownik poszedł na to zwolnienie pracownik pracuje krócej niż 12 miesięcy, podstawę wynagrodzenia chorobowego ustala się z pełnych miesięcy zatrudnienia. Z tych pełnych miesięcy zatrudnienia wyłącza się te miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy. Po prostu ustalamy, ile godzin jest w danym miesiącu do przepracowania i jeśli pracownik przepracował mniej niż połowę tych godzin, bo był w tym miesiącu nieobecny (ale nie z powodu urlopu), to taki miesiąc kolei jeśli w danym miesiącu wśród tych 12 w średniej pracownik przepracował więcej niż połowę godzin do przepracowania, taki miesiąc uwzględniamy w naszej średniej, po dopełnieniu – przyjmując za ten miesiąc to, co pracownik zarobiłby gdyby przepracował pełny się okazać, że pracownik rozchorował się już w pierwszym miesiącu zatrudnienia. Wówczas jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Od jakiej podstawy? Jeśli nie obowiązuje go okres wyczekiwania, to podstawą zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy zasiłkowej:Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc ważna rzecz. Pracownik może mieć różne składniki wynagrodzenia – oprócz pensji zasadniczej również premie, prowizje, ryczałty, dodatki itp. (pisaliśmy tutaj: wynagrodzenie za pracę w umowie o pracę oraz tutaj: premia uznaniowa i premia regulaminowa różnice). Jeśli składniki te nie są pomniejszane za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, nie uwzględnia się ich w podstawie. Za chwilę pokażemy to na rzecz. W podstawie chorobowego nie uwzględniamy tych składników wynagrodzenia, od których nie nalicza się składki chorobowej. Takim składnikiem jest np. nagroda jubileuszowa (pisaliśmy nagroda jubileuszowa kiedy i komu się należy).O tym, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe nie decyduje stawka wynagrodzenia – czy jest ona miesięczna, czy godzinowa. Sama zasada i sposób wyliczenia wynagrodzenia chorobowego są takie same, zmienia się jedynie sposób liczenia podstawy. Przy stawce godzinowej wynagrodzenia musimy po prostu najpierw ustalić łączne wynagrodzenie za dany miesiąc, a potem dopiero jedna ważna rzecz. Pracownik może mieć różne zmienne składniki wynagrodzeń, wynagrodzenie i dodatki za nadgodziny (pisaliśmy tutaj: ile się należy za nadgodziny). No i te dodatki są wliczane do średniej. Natomiast podstawy nie ustala się na nowo, jeśli między świadczeniami tego samego czy innego rodzaju nie było przerwy lub była ona krótsza niż 3 miesiące. Wynika to wprost z przepisu art. 43 ustawy obliczyć wynagrodzenie choroboweJak obliczyć wynagrodzenie chorobowe przy składnikach kwartalnych i rocznych?A jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe, jeśli pracownik ma np. premie kwartalne czy roczne? Jak je uwzględnić w podstawie? Na to wskazuje przepis art. 42 ustawy zasiłkowej:2. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy kwartalne, wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy roczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe po zmianie etatu?Tu też się nic nie zmienia – nadal ustalamy podstawę do wynagrodzenia chorobowego, a następnie liczymy wynagrodzenie chorobowe w kwocie brutto. Tyle tylko, że zgodnie z art. 40 ustawy zasiłkowej podstawę ustala się z miesięcy po zmianie pracownik został zatrudniony w dniu 1 lutego na pełnym etacie, a od 1 maja pracuje na 3/4 etatu. W lipcu rozchorował się i poszedł na zwolnienie lekarskie, za czas którego należy mu się wynagrodzenie chorobowe. Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Podstawę ustalamy z miesięcy od 1 maja, czyli średnia z maja i czerwca. A potem już obliczyć wynagrodzenie chorobowe – przykładPracownik pracuje na pełnym etacie. Ma więcej niż 26 lat, otrzymuje pensję zasadniczą w kwocie 4000 zł brutto oraz dodatek stażowy 10% od pensji zasadniczej, który nie jest pomniejszany za czas choroby. Pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim od 10 do 20 lipca. Za czas tego zwolnienia lekarskiego należy mu się wynagrodzenie chorobowe. Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe i pozostałe składniki?Za miesiąc lipiec pracownik otrzyma:Wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca: 4000 zł – 4000 zł / 30 * 11 dni choroby = 2533,33 złWynagrodzenie chorobowe, obliczone następująco:Podstawa: 4000 zł. Dodatek stażowy nie wchodzi do podstawy, bo pracownik otrzymuje go również za okres zwolnienia lekarskiego i dodatek ten nie jest pomniejszany za czas zł – 13,71% z 4000 zł = 3451,60 zł3451,60 zł / 30 * 80% * 11 dni choroby = 1012,47 złDodatek stażowy za część miesiąca przepracowaną (ten dodatek jest ozusowany w tej części): 400 zł / 31 * 20 (dni bez chorobowego) = 258,06 złDodatek stażowy za część miesiąca na chorobowym (ten dodatek jest zwolniony ze składek ZUS): 400 zł / 31 * 11 (dni choroby) = 141,94 złMamy już wszystkie składniki w kwotach brutto. Możemy policzyć listę płac (pisaliśmy tutaj: przykładowa lista płac):Podstawa składek społecznych: 2533,33 zł + 258,06 zł = 2791,40 złZUS pracownika: 13,71% z 2791,40 zł = 382,70 złPodstawa składki zdrowotnej: 2791,40 – 382,70 + 1012,47 = 3421,17 złKoszt uzyskania przychodu: 250 złPodstawa podatku: 3421,17 – 250 + 141,94 zł = po zaokrągleniu 3313 złZaliczka na podatek: 17% z 3313 – 43,76 = 519,45 złUbezpieczenie zdrowotne: 9% z 3421,17 = 307,91 złUbezpieczenie zdrowotne odliczalne: 7,75% z 3421,17 = 265,14 złPodatek do skarbowego: 519,45 – 265,14 = po zaokrągleniu 254 złNetto do wypłaty: 2533,33 + 400 + 1012,47 – 382,70 – 265,14 – 254 = 3043,66 złJuż wiesz, jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe. Jeśli masz jakieś pytania, podziel się w komentarzach. Podstawa zasiłku chorobowego w przypadku zmiany wymiaru etatu „Tarcza antykryzysowa” Podstawa zasiłku chorobowego w przypadku zmiany wymiaru etatu powinna zostać ustalona na nowo. Zatem jeśli mamy do czynienia ze: zmianą wymiaru etatu oraz niezdolnością do pracy spowodowaną chorobą, pracodawca, a tym samym dział kadrowo-płacowy musi bezsprzecznie ustalić na nowo podstawę wymiaru zasiłku. Zgodnie z art. 15 g ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych pracodawca, u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 może skorzystać ze świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, wypłacanych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, czyli przede wszystkim z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19. Zmiana wymiaru etatu niezależnie od powodu tej zmiany, co do zasady wymaga obliczenia nowej podstawy wynagrodzenia/zasiłku chorobowego pod warunkiem wystąpienia niezdolności do pracy pracownika spowodowanej chorobą. Nowe przepisy Zmiany przepisów obowiązują od 9 października 2020 r. Kiedy ZUS albo płatnik składek przeliczą podstawę wymiaru zasiłku Nowe przepisy dotyczą osób, którym pracodawca: obniżył wymiar czasu pracy na podstawie ustawy o COVID-19 wprowadził na podstawie ustawy o COVID-19 mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę. Gdy tym osobom ustala się podstawę wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przyjmuje się podstawę wymiaru zasiłku sprzed zmiany czasu pracy, jeżeli: pracodawca obniżył wymiar czasu pracy lub wprowadził mniej korzystne warunki zatrudnienia w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe. Wobec tych osób nie stosuje się bowiem art. 40 ustawy zasiłkowej. Przepis ten przewiduje, że w razie zmiany wymiaru czasu pracy: w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy albo w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy podstawę wymiaru zasiłku ustala się wyłącznie na podstawie wynagrodzenia ustalonego dla nowego wymiaru czasu pracy. To oznacza, że dla tych osób podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo. Przyjmuje się dla nich podstawę wymiaru obliczoną dla wcześniejszego zasiłku. Te osoby mogą zatem wystąpić o przeliczenie już wypłaconych zasiłków. Mają do tego prawo, jeżeli świadczenia te obliczono na podstawie nowego wynagrodzenia, obniżonego w związku z COVID-19, i wypłacono zasiłek na podstawie dotychczasowych przepisów niższy niż zasiłek ustalony zgodnie z nowymi przepisami. Przeliczenie podstawy wymiaru zasiłku – na wniosek świadczeniobiorcy Aby można było przeliczyć podstawę wymiaru świadczeń, świadczeniobiorca musi złożyć wniosek. Wniosek powinien złożyć do: pracodawcy – jeśli jest on uprawniony do wypłaty zasiłków swoim pracownikom, ZUS – jeśli zasiłek wypłacał ZUS, gdyż pracodawca nie jest uprawniony do wypłaty zasiłków swoim pracownikom. Nie ma sformalizowanego wzoru wniosku. Wystarczy, żeby świadczeniobiorca napisał, że występuje o przeliczenie wcześniej wypłaconego zasiłku, niższego w związku z obniżonym wymiarem czasu pracy. Jeżeli zasiłek wypłaca ZUS, wniosek taki może być złożony na portalu PUE ZUS przy wykorzystaniu wniosku ZAS-58 Skarga/Wniosek świadczeniobiorcy/ płatnika składek w sprawie świadczeń z tytułu choroby, macierzyństwa lub zasiłku pogrzebowego. Instrukcja ZUS. Potrzebne będzie także potwierdzenie od pracodawcy, że obniżenie wymiaru czasu pracy nastąpiło na podstawie przepisów ustawy o COVID-19. Wniosek może być także złożony do pracodawcy, który powinien niezwłocznie przekazać ten wniosek do ZUS. W tym celu na portalu PUE ZUS może również skorzystać z formularza ZAS-58, dołączając do niego skan wniosku. źródło: ZUS Czasowa niezdolność do pracy Uzyskanie przez pracownika orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy powoduje po stronie pracodawcy konieczność ustalenia tzw. podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego czyli wynagrodzenia, które stanowi bazę do dalszych obliczeń związanych z ustaleniem wysokości należnego pracownikowi wynagrodzenia/zasiłku chorobowego. Przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe wypłacane ze środków pracodawcy. Jeśli pracownik ukończy 50 rok życia, przysługuje mu wynagrodzenie chorobowe wypłacane ze środków pracodawcy od nowego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym pracownik osiągnął 50 rok życia już tylko przez pierwsze 14 dni niezdolności do pracy. Jeśli niezdolność do pracy trwa dłużej niż 33/14 dni, od 34/15 dnia choroby, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy wypłacany z ubezpieczenia chorobowego. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego Co do zasady zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego społecznego w razie choroby i macierzyństwa – podstawę wymiaru wynagrodzenia/zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Art. 36. ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego społecznego w razie choroby i macierzyństwa Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie, którego powstała niezdolność do pracy. Podstawa zasiłku chorobowego w przypadku zmiany wymiaru etatu – przykłady Podstawa zasiłku chorobowego w przypadku zmiany wymiaru etatu oraz wystąpienia niezdolności do pracy wymaga w większości przypadków ustalenia jej na nowo. Jeśli pracownik jest zatrudniony krócej niż 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku ustala się z okresu zatrudnienia. Nie mniej podstawa wymiaru zasiłku ustalana jest jako średnia z miesięcy przepracowanych, co dla wyjaśnienia rozjaśnia przykład 1. Przykład 1 Załóżmy, że pracownik jest zatrudniony od 01 stycznia 2020 r. W dniu 2 lipca 2020 r. otrzymał orzeczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do wykonywania pracy wystawione na okres od 2 lipca 2020 r. do 15 lipca 2020 r. Wynagrodzenie pracownika ustalone jest w stałej wysokości, tj. 3000 zł brutto. Należy dodać, że pracownik nie chorował wcześniej, a jego wynagrodzenie utrzymuje się na tym samym poziomie od momentu wymiaru wynagrodzenia chorobowego wynosi 3000zł brutto, zgodnie z wyliczeniem: (3000 zł x 6 miesięcy od stycznia do czerwca 2020) : 6 miesięcy zatrudnienia = 3000zł brutto Z pewnością, w praktyce zawodowej można spotkać się z wieloma sytuacjami odmiennymi niż te wskazane w przykładzie nr 1. Zmiana wymiaru etatu może nastąpić nie tylko z pierwszym dniem miesiąca, ale również w trakcie miesiąca, a nawet podczas niezdolności do pracy pracownika. Zmiana wymiaru czasu pracy w miesiącu powstania niezdolności do pracy lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność Art. 40. ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego społecznego w razie choroby i macierzyństwa [Zmiana umowy o pracę] W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w miesiącach, o których mowa w art. 36. W trakcie trwającego stosunku pracy może nastąpić zmiana wymiaru etatu. Zmiana wymiaru etatu może nastąpić na wniosek pracownika. Pracodawcy również korzystają z możliwości zmniejszenia wymiaru etatów w wyniku zawarcia porozumienia z pracownikami w celu przeciwdziałania skutkom pandemii. Zmiana wymiaru etatu pracownika musi być odnotowana w systemie kadrowo-płacowym. Niewątpliwie można to zrobić w prosty i szybki sposób korzystając z odpowiedniego programu. Zobacz tutaj: iPersonel Zgodnie z przepisami ww ustawy, jeżeli w miesiącu powstania niezdolności do pracy lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność, nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy (patrz art. 40 ustawy). Przykład 2 Pracownikowi zatrudnionemu na cały etat od 2018 r. zmieniono wymiar czasu pracy na 0,8 etatu od dnia 1 lutego 2020 r. Pracownik zachorował w kwietniu 2020 r. Podstawę wymiaru przysługującego mu świadczenia chorobowego trzeba wyliczyć w oparciu o przeciętne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia po zmianie etatu, czyli za 2 miesiące od lutego do marca 2020 r. Przykład 3 Pracownik jest zatrudniony w zakładzie pracy od 1 maja 2019 r. na czas nieokreślony. Wysokość wynagrodzenia pracownika wynosi 3000 zł brutto. W dniu 1 marca 2020 r. nastąpiła zmiana jego wymiaru etatu z pełnego etatu na 0,8 etatu a mimo to wysokość wynagrodzenia została zwiększona do kwoty: 3400zł brutto. Pracownik przedłożył do pracodawcy orzeczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do wykonywania pracy od 18 kwietnia 2020 r. Podstawa wymiaru zasiłku zostanie ustalona od momentu zmiany wymiaru etatu, tj. 1 marca 2020, czyli wyniesie 3400 zł brutto. Wprowadzenie zmiany wymiaru etatu do systemu kadrowo-płacowego sprawia, że podstawa wymiaru wynagrodzenia/zasiłku chorobowego zostaje ustalona zgodnie z przepisami. Podstawa wymiaru zasiłku ustalana jest od momentu zmiany wymiaru etatu niezależnie od tego czy wymiar etatu jest zwiększany lub zmniejszany i niezależnie od tego czy wysokość wynagrodzenia wzrasta bądź maleje. Przykład 4 Pracownik jest zatrudniony w zakładzie pracy od 1 listopada 2019 r. na czas nieokreślony. Wysokość wynagrodzenia pracownika wynosi 4500 zł brutto. W dniu 1 kwietnia 2020 r. na podstawie rozwiązań tarczy antykryzysowej pracodawca zmniejszył pracownikom wymiar etatu z całego wymiaru do 0,8 etatu. W związku ze zmniejszeniem wymiaru etatu, wysokość wynagrodzenia została proporcjonalnie pomniejszona do kwoty: 3600 zł brutto. Pracownik przedłożył do pracodawcy orzeczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do wykonywania pracy od 18 kwietnia 2020 r. Podstawa wymiaru zasiłku zostanie ustalona od momentu zmiany wymiaru etatu, tj. 1 kwietnia 2020, czyli wyniesie 3600 zł brutto. Zgodnie z nowymi przepisami od podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo (czyli po zmianie wymiaru etatu). Pracodawca obniżył wymiar czasu pracy na podstawie ustawy o COVID-19. W takim przypadku przyjmuje się podstawę wymiaru zasiłku sprzed zmiany czasu pracy, jeżeli: pracodawca obniżył wymiar czasu pracy lub wprowadził mniej korzystne warunki zatrudnienia w okresie wcześniej pobieranego zasiłku. Zmiana wymiaru etatu może również nastąpić w trakcie miesiąca kalendarzowego, tj. nie od pierwszego dnia miesiąca. Jeżeli zmiana wymiaru czasu pracy nastąpiła w miesiącu niezdolności do pracy, lecz przed powstaniem tej niezdolności, podstawę wymiaru świadczenia stanowi uzupełnione wynagrodzenie za ten miesiąc. Przykład 5 Zatrudnionemu zmieniono wymiar czasu pracy od 19 kwietnia 2020 r., a niezdolność do pracy przypadała od 25 do 27 kwietnia 2020 r. Podstawę wymiaru należnego mu świadczenia stanowi uzupełnione wynagrodzenie za kwiecień 2020 r. Zmiana wymiaru etatu podczas niezdolności do pracy Zmiana wymiaru czasu pracy w trakcie niezdolności do pracy, w miesiącu późniejszym niż miesiąc powstania niezdolności do pracy, nie ma wpływu na ustaloną podstawę wymiaru zasiłku. Dla wyjaśnienia przedstawiam dwa przykłady poniżej: Przykład 6 Pracownik jest zatrudniony w zakładzie pracy od 01 grudnia 2019 r. na czas nieokreślony. Wysokość wynagrodzenia pracownika wynosi 7000 zł brutto. W dniu 7 lipca 2020 r. nastąpiła zmiana jego wymiaru etatu z 0,5 na pełen etat a wysokość wynagrodzenia została proporcjonalnie zwiększona do kwoty: 14000 zł brutto. Pracownik choruje nieprzerwanie od 1 czerwca 2020 r. Zmiana wymiaru czasu pracy w trakcie niezdolności do pracy, w miesiącu późniejszym niż miesiąc powstania niezdolności do pracy, nie ma wpływu na ustaloną podstawę wymiaru zasiłku. Przykład 7 Pracownica jest nieobecna w pracy z powodu choroby od 10 marca 2020 r. do 15 kwietnia 2020 r. Od dnia 6 kwietnia w zakładzie zawarto porozumienie o objęciu wszystkich pracowników obniżonym wymiarem czasu pracy o 20% (tarcza antykryzysowa). W wyniku wprowadzonych zmian pracownica: – do 5 kwietnia 2020 r. była zatrudniona w pełnym wymiarze etatu, a jej wynagrodzenie wynosiło 4000 zł – od 6 kwietnia 2020 r. pracownica jest zatrudniona w wymiarze 0,8 etatu, a jej wynagrodzenie wynosi 3200 zł. Podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby, stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od marca 2019 r. do lutego 2020 r. Zmiana wymiaru etatu pozostaje bez wpływu na ustaloną podstawę wymiaru świadczeń chorobowych, ponieważ nie została ona wprowadzona w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w miesiącach przyjętych do ustalenia podstawy. Przykład 8 Pracownikowi 9 stycznia 2020 r. zmieniono wymiar czasu pracy z 0,5 etatu na pełny wymiar. Wynagrodzenie pracownika składa się z pensji zasadniczej w wysokości 2800 zł oraz wynagrodzenia prowizyjnego pomniejszanego proporcjonalnie za czas niezdolności do pracy. W styczniu 2020 r. wysokość wynagrodzenia prowizyjnego wyniosła 537,75 zł. Pracownik był niezdolny do pracy od 20 do 25 stycznia 2020 r. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowiło uzupełnione wynagrodzenie za styczeń 2020 r. Wysokość wynagrodzenia chorobowego obliczono w następujący sposób: Krok 1. Uzupełnienie wynagrodzenia w stałej stawce miesięcznej poprzez przyjęcie wynagrodzenia określonego w umowie o pracę: 2800 zł x 13,71% = 383,88 zł, 2800 zł – 383,88 zł = 2416,12 zł. Krok 2. Uzupełnienie wynagrodzenia ze zmiennych składników wynagrodzenia: 537,75 zł : 17 dni przepracowanych x 21 dni do przepracowania = 664,28 zł, 664,28 zł x 13,71% = 91,07 zł, 664,28 zł – 91,07 zł = 573,21 zł. Wysokość wynagrodzenia chorobowego: 2416,12 zł + 573,21 zł = 2989,33 zł (podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego), 2989,33 zł x 80% : 30 dni = 79,72 zł, 79,72 zł x 6 dni = 478,32 zł. Jednak nie każda zmiana wymiaru czasu pracy powoduje konieczność ustalenia podstawy wymiaru zasiłku na nowo. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. akt II UK 206/15, zmiana wymiaru czasu pracy mająca miejsce w trakcie pobierania zasiłku chorobowego z racji nieprzerwanej niezdolności do pracy nie powoduje ustalenia nowej podstawy wymiaru dla obliczenia zasiłku macierzyńskiego, do którego prawo powstało bezpośrednio po zasiłku chorobowym. Stanowi ją podstawa wymiaru wcześniej należnego zasiłku chorobowego. Przepis art. 40 ww ustawy nie ma zastosowania, jeśli zmiana etatu nastąpi w trakcie nieprzerwanego pobierania zasiłków tego samego lub innego rodzaju (art. 43 Wynagrodzenie po zmianie czasu pracy zostanie więc wliczone do podstawy wymiaru zasiłku tylko pod warunkiem, że w miesiącu, w którym pracownik zachorował i w którym nastąpiła zmiana etatu, przepracował w nowym wymiarze co najmniej 1 dzień (nastąpiła przerwa w niezdolności do pracy). Uwaga! Zgodnie z informacją udzieloną przez ZUS: Pytanie: Pracownica choruje nieprzerwanie od do teraz. Od nastąpiła zmiana wymiaru etatu pracownicy. Czy podstawa wymiar zasiłku chorobowego powinna być naliczona odrębnie za (średnia z 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy) i odrębnie za czas od (od zmiany wymiaru etatu)? Odpowiedź ZUS: W razie zmiany umowy o pracę polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w okresie 12 miesięcy kalendarzowych przed miesiącem, w którym powstała niezdolność do pracy. W opisanym przypadku za zasiłek powinien być wypłacony z poprzedniego etatu, natomiast od już z nowego. § Art. 43. ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego społecznego w razie choroby i macierzyństwa Brak przerwy między zasiłkami a podstawa wymiaru Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. § Martwisz się o poprawne naliczenie listy płac, wysyłkę PIT-ów i porządek w aktach? Spokojnie, pomoc już nadciąga! Artykuł powstał we współpracy z iPersonel Pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego, lub 14 dni - w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia. Niezdolność może być spowodowana chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną. Prawo to dotyczy osób uprawnionych do zasiłku chorobowego. Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy nabywają, na równi z pracownikami, osoby wykonujące pracę nakładczą i osoby odbywające służbę zastępczą. Inni ubezpieczeni nie mają prawa do tego wynagrodzenia i w związku z tym zasiłek chorobowy przysługuje im od pierwszego dnia niezdolności do to przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy i wypłacane jest w wymiarze 80% wynagrodzenia, obliczanego na zasadach stosowanych przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Przy czym nie ma do tego wynagrodzenia zastosowania ograniczenie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pracownikowi przysługuje od pierwszego dnia zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, a nie wynagrodzenie przewidziane w Kodeksie 33 dni, bądź 14 dni niezdolności do pracy ustala się sumując okresy niezdolności do pracy osoby ubezpieczonej w ciągu roku kalendarzowego. Bez znaczenia są przerwy pomiędzy tymi okresami oraz ilość pracodawców u których dana osoba pracowała. Dodaje się kolejno przypadające dni choroby, za które wypłacono w danym roku 34/15 dnia niezdolności do pracy pracownikom przysługuje prawo do zasiłku regulujące 14-dniowy okres wynagrodzenia chorobowego osób po 50 roku życia zostały wprowadzone od 1 lutego 2009 r. Jeżeli nieprzerwana niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma jeszcze prawo do wynagrodzenia, to od 1 stycznia zachowuję nadal do niego prawo, ale okres 33/14 dni jest od nowa liczony, od 1 stycznia. Natomiast w przypadku, kiedy 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego, to od 1 stycznia nadal przysługuje mu zasiłek chorobowy za okres tej nieprzerwanej niezdolności do zatrudniony od 1 stycznia 2008. na 3/4 etatu był niezdolny do pracy z powodu choroby od 3 do 16 lutego (14dni). Za ten okres wypłacono mu wynagrodzenie. Od 10 marca podjął dodatkową pracę u drugiego pracodawcy, w wymiarze 1/4 etatu. 12 lipca pracownik kolejny raz zachorował, a jego niezdolność do pracy trwała do 1 sierpnia (21 dni). Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy będzie przysługiwało pracownikowi za łączny okres 33 dni: od 3 do 16 lutego u pierwszego pracodawcy oraz od 12 lipca do 30 lipca u obydwu pracodawców. Natomiast od 31 lipca pracownik będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z tytułu obu prawna:Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwaUstawa z dnia 26 czerwca 1974r, Kodeks pracy Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

jak wyliczyć chorobowe na 3 4 etatu